Kursywa

Rzymska kursywa notarialna z X w.

Kursywa rzymska była pismem stosowanym na codzień. Charakteryzowało się literami lekko pochylonymi o zaokrąglonych i wydłużonych dolnych i górnych liniach pionowych, z bardzo niewielkimi odstępami między wyrazami (czasami bez odstepów). Z racji swego charakteru użytkowego było pismem pospiesznym ,a więc i mało czytelnym.
Nazwa kursywa wywodzi się od łac. wyrazu currere, co znaczy spieszyć się. Na początku tak nazywano wszystkie pisma ciągłe. Pochylenie i połączenie liter umożliwiało szybsze i wygodniejsze pisanie. Do tworzenia kursywy najczęściej używano pisaka wąsko ściętego i trzymanego ukośnie.