Dahl Svend (1887-1963)
Duński bibliotekarz, z wykształcenia biolog. W 1907 r. rozpoczął pracę w Bibliotece Królewskiej w Kopenhadze, później pracował w tamtejszej Bibliotece Uniwersyteckiej. Od roku 1920 do 1925 organizował i nadzorował biblioteki powszechne, następnie wrócił do Biblioteki Uniwersyteckiej, gdzie przez 18 lat był dyrektorem. Od 1943 r. był administratorem bibliotek w Danii. Funkcje te sprawował aż do roku 1952, po czym przeszedł na emeryturę. S. Dahl był teoretykiem oraz historykiem bibliotekoznawstwa i księgoznawstwa. Ponadto był autorem podręczników bibliotekarskich, bibliograficznych, wydawcą oraz redaktorem publikacji leksykalnych i bibliofilskich. Z jego prac najbardziej znana jest Bogens historie (1927), która była tłumaczona na obce języki i niejednokrotnie przedrukowywana. Polskie tłumaczenie uzupełnione dziejami książki polskiej i słowiańskiej (pod red. B. Kocowskiego) ukazało się w 1965 r. pod tytułem: Dzieje książki.
Oprócz Dziejów książki, które przyniosły mu największy rozgłos S. Dahl napisał również Przewodnik bibliotekarza, podręcznik dla bibliotekarzy, bibliografię duńskiej literatury zoologicznej. Był także współredaktorem duńskiego słownika biograficznego (t. 1-27, 1933-44) oraz czasopism, mi.in. Rocznika Przyjaciół Książki (1917-25), Słownika zbieracza książek, Nowej Literatury (1914-21) i Świata Książki (1923-31).
Przygotowała Małgorzata Czoch, studentka II r.